کتاب هر روز یک قدم نزدیک‌تر با عنوان اصلی Every day gets a little closer اثری از دکتر اروین د. یالوم و جینی الکین است. این کتاب از اولین کتاب‌های یالوم است که شامل یادداشت‌های بیمار – جینی الکین – و درمانگر از یک فرآیند درمانی است.
دکتر اروین د. یالوم استاد روان‌پزشکی دانشگاه استنفورد، گروه درمانگر و روان‌درمانگر اگزیستانسیال است و جینی الکین نویسنده‌ای جوان و بااستعداد است که با مشکلاتی از جمله «انسداد در نوشتن» روبه‌رو است.
پشت جلد کتاب هر روز یک قدم نزدیک‌تر آمده است:
این وسوسه همیشه در من وجود دارد که دفترهای قرار ملاقات قدیمی مملو از اسامی نیمه فراموش شده‌ی بیماران را بیابم، کسانی که حساس‌ترین تجربیات را با آن ها داشته‌ام، افراد زیاد و لحظات خوب زیاد. چه اتفاقی برای آن‌ها افتاده است؟ قفسه‌ی کتاب‌های ردیف شده و انبوه نوارهای ضبط شده‌ام، معمولا مرا به یاد گورستان های وسیع می‌اندازند: زندگی‌های تلنبار شده‌ی درون پوشه‌های بالینی، صداهای به دام افتاده در نوارهای الکترومغناطیسی در سکوت و نمایش‌هایی که هرگز اجرا نشدند. زندگی با این آثار تاریخی، مرا سرشار از حس ناپایداری می کند. حتی اگر خودم را غرق در زمان حال بیابم، شبح زوال را حس می‌کنم که نگاه می‌کند و منتظر است. در نهایت، زوال بر تجربیات زنده پیروز می‌شود و در عین حال با سنگدلی‌اش تلخی و زیبایی را هدیه می‌کند. میل بازگو کردن تجربه‌ی من با جینی میل بسیار متقاعدکننده‌ای است؛ شیفته‌ی فرصت از پای درآوردن زوال برای طولانی کردن زندگی کوتاه‌مان با یک‌دیگر هستم. چه بهتر که بدانی آن‌ها در ذهن خواننده باقی خواهند ماند، تا آن‌که درون انبار متروکه‌ای از نوشته‌های بالینی ناخوانده و نوارهای الکترومغناطیسی ناشنیده دفن شوند.
بخش اصلی این کتاب شامل یادداشت‌های بیمار و درمانگر پس از هر جلسه درمان است. در واقع پس از هر جلسه درمانی، دکتر یالوم و جینی الکین خلاصه‌ای صادقانه از آنچه که در جلسه گذشته، یادداشت می‌کنند. آن‌ها در این یادداشت‌ها به شکلی آزادانه از احساساتی که در طول جلسه داشتند صحبت می‌کنند.
جینی، نویسنده‌ای جوان و با استعداد است که قبل از آشنا با دکتر یالوم، به مدت یک سال و نیم در یک گروه‌درمانی شرکت کرده بود اما هیچ پیشرفتی نداشت. مشکل اصلی جینی که خود آن را «انسداد در نوشتن» می‌داند برطرف نشده بود، بنابراین دکتر یالوم تصمیم می‌گیرد از روش متفاوتی برای درمان استفاده کند.
از جینی خواستم که به‌جای پرداخت مالی، خلاصه‌ای صادقانه از هر جلسه بنویسد، که نه تنها شامل واکنش‌های او به رویدادها باشد، بلکه تصویری از زندگی پنهان جلسه هم می‌شد، یک نوشته از عمق درمان؛ در واقع همه‌ی افکار و خیال‌بافی‌هایی که هرگز درون روشنایی روز پدیدار نمی‌شوند.
دکتر یالوم و جینی پس از هر جلسه یادداشت‌هایی برای خود می‌نویسند و هر چند وقت یک‌بار این یادداشت‌ها را در اختیار همدیگر قرار می‌دهند. یادداشت‌هایی که هیچ‌کدام فکرش را نمی‌کردند روزی منتشر شود و به کتاب تبدیل شود. اما پس از موفقیت‌آمیز بودن درمان، دکتر یالوم با جینی صحبت می‌کند و تصمیم می‌گیرند یادداشت‌ها را منتشر کند. البته در کتاب، هم بیمار و هم درمانگر پیش‌گفتار و پس‌گفتاری برای آن نوشته‌اند که انسجام خوبی به موضوعات داده است.