داستان کتاب پشت سرت را نگاه کن
کلو از خواب بیدار میشه و متوجه میشه که دزدیده شده و توی یک دخمه زیر زمینی تاریک زندانیش کردن که به اندازه یک قبر هستش.
قسمت از حافظه اش پاک شده و اصلا نمی تونه به یاد بیاره که چطور سر از اونجا در آورده و خیلی گیجه. از اون دخمه فرار میکنه و برای همه تعریف میکنه که چه اتفاقی افتاده ولی کسی داستانشو باور نمیکنه برای همین مجبور میشه خودش از خودش محافظت کنه!
به همسرش لیام، مظنون میشه و بدنبال حقیقت میره. ردپای خودشو دنبال میکنه ولی یک نفر همش اون رو تعقیب میکنه و همین طور حقایق مختلف و ترسناکی رو کشف می کنه.
شاید داستان کتاب به نظرتان تکراری یا مشابه اتفاقاتی باشد که امروزه زیاد می افتد اما نویسنده آنقدر کتاب را جذاب نوشته که تو را مجبور می کند صفحات کتاب را تا آخر ورق بزنی.
از دیگر امتیازهای مثبت کتاب توصیف های زیبا و به جای آن است. مخصوصا در فصل اول که ما با کلو و فضای اطراف آن آشنا می شویم.
در اصل شخصیت کلو خود ما هستیم که از خوابی عمیق بیدار شده و خود را در زندانی تاریک و تنگ می یابیم. همراه با کلو سنگ سرد زمین را لمس می کنیم و طنابی خشن پوست مچمان را آزار می دهد.
با هر سرنخی همراه با کلو کنجکاو می شویم و در تلاش پیدا کردن تکه های گمشده ی این پازلیم.
هر چند برای عده ای از کتاب بازهای قهار حدس زدن پایان این داستان آسان باشد اما فکر کنم بیشتر آنها نیز نمی توانند این کتاب را زمین بگذارند.