این مورخ و پژوهشگر تاریخ با اشاره به هدف اصلی خود از نگارش این کتاب گفت: مسأله من شیعه و سنی نبود، من پروژه ای در نظر داشتم تا به بررسی این سخن بزرگان که دین ما عین سیاست ما است بپردازم.
موحد افزود: اگر کسی از بزرگان می گوید دین ما عین سیاست ما است منظور اسیر شدن معنویت به دست قدرت نیست بلکه بهره گیری معنویت از قدرت است تا بتوان قدرت را مهار کرد و هدف ما بررسی این موضوع در عمل بود.
موحد با اشاره به مقدمه این کتاب گفت: نسل جوان باید به تحقیق و پیگیری این مطالب بپردازد و ما مسوول هستیم تا همه روایات را بررسی و آنچه را که اهمیت دارد مورد نظر قرار دهیم.
همچنین حاتم قادری، پژوهشگر با اشاره به نگاه نویسنده در تالیف این کتاب گفت: نویسنده در این کتاب تمایل بر این موضوع دارد که لزوماً دین پایه گذار یک نظام سیاسی دینی نیست و همچنین نوع نگاه نویسنده به شخصیت های صدراسلام و نکاتی در خصوص فتح ایران قابل تأمل است.
عنوان کتاب این مسأله را به خواننده منتقل می کند که دین و دولت در کشاکش یکدیگر و در راستای هم نیستند و در این کتاب دو نهاد دین و دولت مطرح است و نویسنده قصد تفهیم این مسأله را ندارد که آیا دینداران توانسته اند دولتمرد باشند و یا برعکس دولتمردان توانسته اند دیندار باشند یا خیر.
اگر یک نظام سیاسی بخواهد برخواسته از دین باشد باید چرخش قدرت در این نظام مشخص باشد و چرخش قدرت در اسلام ازجمله پرمجادله ترین وضعیت هایی بود که تبعات گسترده ای را به همراه داشته است.
وی افزود: باید گردش قدرت روشن و واضح باشد و جایی برای مجادله باقی نگذارد تا عده ای خاص بخواهند رازی را آشکار کنند.
اکید نویسنده براین است که نظام سیاسی از دین بر نمی خیزد و همه اندیشه دینی کتاب براساس نواندیشی دینی است و با فضای سنتی شیعیان فاصله دارد.