کتاب «آه به خطِ بریل» دفتر سوم از شعرهای سپید این شاعر است. در این مجموعه هم حسین صفا با سبک و سیاق خاص خود به شکلی از زبان و روایت پرداخته که نشانگر منحصر به فرد بودن آثار اوست.

در بخشی از یکی از شعرهای مجموعه‌ی «آه به خط بریل» می‌خوانیم:
…
“یعنی چه این مادرهای ساکت
این چمدان‌های ساکت
این مرزهای شلوغ
و این خداحافظی‌ها که تصنیف کرده‌اید؟
بیدارم نکنید
من خواب‌های زیادی دیده‌ام
و در این خوابِ آخر
شما را می‌بینم که از هوای خنک لذت می‌برید
بیدارم نکنید
خورشیدی که میلیون‌ها سال
تابید و چیزی بر کسی روشن نکرد
چه حرفی با من خواهد داشت؟

چه‌کار کنم با شعاری که پاک نمی‌شود از دیوار 

حالا که مرگ

پری‌ست که بینی‌ام را قلقلک می‌دهد

جز تظاهر به خوشحالی

چه‌کار کنم

آن هم در خیابانی که مثل رود از کنار خانه‌ها می‌گذرد

و مردم را با خودش می‌بَرَد